Ayşe Barım, 24 Ocak’ta gözaltına alınarak 27 Ocak’ta tutuklama talebiyle mahkemeye çıkarıldı. Sanatçıların Gezi Parkı protestolarına yönlendirilmesinin ardından yaşanan bu durum, kamuoyunda büyük yankı buldu. 171 sayfalık iddianame, Barım’ın “cebir ve şiddet kullanarak Türkiye Cumhuriyeti Hükümetini ortadan kaldırmaya veya görevlerini yerine getirmelerini engellemeye yardım etme” gibi ciddi bir suçlamayla yargılandığını ortaya koyuyor. İddianamede, en az 22 yıl 6 ay, en fazla ise 30 yıl hapis cezası talep ediliyor. Duruşmanın fiziki yetersizlikler nedeniyle başka bir mahkeme salonunda yapılması kararlaştırıldı.
Duruşma, Jandarma eşliğinde salona getirilen Ayşe Barım’ın alkışlarla karşılanmasıyla başladı. Barım’ın oldukça zayıf bir görünümde olduğu ve bol beyaz bir gömlek giydiği dikkat çekti. Duruşma, 1 saat gecikmeli bir şekilde başlamış olup, kimlik tespiti ile iddianamenin hatırlatılmasının ardından Barım’ın savunmasına geçildi. Barım, savunmasını ayakta yaparken, duruşmanın tüm süreçlerine katılımı izlendi. Gözaltı sürecinin ardından ilk kez mahkemeye çıkan Barım, destekleyici seyircilerin dikkatlerini üzerine çekti.
Ayşe Barım’ın duruşmasına destek vermek amacıyla çok sayıda sanatçı İstanbul Adliyesi'ne geldi. Destek veren isimler arasında Zeytin Tekindor, Serenay Sarıkaya, Birce Akalay, Halit Ergenç, Ezgi Mola ve Merve Dizdar gibi ünlü isimler yer aldı. Ayrıca Hande Erçel, Ceyda Düvenci, Miray Daner, Bergüzar Korel, Birkan Sokullu gibi isimler de duruşmaya katıldı. Sanatçılar, Barım’a olan desteklerini göstermek için Adliye önünde toplandılar ve bu durum mahkeme salonunun atmosferini etkileyen önemli bir görüntü oluşturdu.
İstanbul Adliyesi'nde gerçekleşen duruşmayı, Türkiye İşçi Partisi (TİP) Sözcüsü Sera Kadıgil ve CHP Parti Meclisi üyesi Baran Seyhan gibi siyasi figürlerin de takip ettikleri gözlemlendi. Bu durum, Barım’ın yargı sürecinin toplumdaki geniş kitleler üzerinde ne denli etkili olduğunu gösteriyor. Sanatçılarının yanı sıra siyasetçilerin de duruşmaya katılması, Barım’ın ceza davasının sadece bir bireysel meselenin ötesinde daha geniş bir toplumsal mesele haline geldiğini kanıtlıyor.
