YSP'li Celal Fırat:Eşit, parasız, bilimsel, ana dilde eğitim istiyoruz!

İşte YSP İstanbul Milletvekili Celal Fırat'ın o açıklaması:

Milli Eğitim Bakanlığı 2023 -2024 eğitim ve öğretim yılının 11 eylülde başlayacağını açıkladı.

Bu yıl ekonomik sıkıntıların yanında, zorunlu din dersleri, seçmeli din dersi sayısının artırılması, ÇEDES projesi ve sözde parasız eğitimin bağışlarla ikame edilmesi gibi eğitimi piyasalaştıran ve dinselleştiren devasa sorunlarla veliler ve öğrenciler niteliksiz eğitim sisteminin kıskacında çaresizliğe itilmeye çalışılmaktadır.

Milli Eğitim Bakanlığı’nın (MEB) 2023-2024 itibariyle yayımladığı yeni çizelgeye göre, okullarda din derslerinin saati artacak, Liselerde sekiz saat zorunlu olan din dersi, ayrıca dört saat zorunlu seçmeli, dört saat de tercihe bağlı seçmeli olacak şekilde haftada 16 saate kadar yükseltilmiştir. Yapılan bu düzenleme hem hukuki dayanaktan yoksundur hem de seçmeli din derslerini fiilen zorunlu hale getirmekte.

Diğer taraftan, ücretsiz kitap dağıtımının ek kaynak temini talepleri ile işlevsizleştirilmesinin yanında, eğitim sendikalarının bir araştırmasına göre okula başlama maliyeti bir önceki yıla göre %126 oranında artmış durumdadır.

Yeni eğitim öğretim yılında eğitimciler, ekonomik krizin yanı sıra din görevlilerini okullara sokacak ÇEDES’le, tek tipe zorlayan önlük giydirme baskısıyla ve din dersi dayatmasıyla mücadele kararı alarak, MEB’in görevlerini Diyanet’le paylaşmasına karşı çıktıklarını ve demokratik, laik, bilimsel eğitimden ve adil bir yaşamdan yana tutum aldıklarını açıkladılar.

“Çevreme Duyarlıyım, Değerlerime Sahip Çıkıyorum (ÇEDES)” projesi Anayasaya, 7354 sayılı Öğretmenlik Meslek Kanunu’na ve bakanlık mevzuatına aykırı olarak, laik ve bilimsel eğitime zarar verecek şekilde sözde manevi danışmanlar ile mevcut sorunları daha da derinleştirecek tehlike içermektedir.

Türkiye’de ataması yapılmayan binlerce rehber öğretmen, yüzbinlerce yetişmiş öğretmen varken ÇEDES gibi protokollerle eğitim sistemi öğrencilerin geleceğini belirsizliğe sürüklemektedir.

1980 darbesi sonrası hazırlanan 1982 Anayasasıyla birlikte Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi okullarda zorunlu dersler arasında yer almıştır. Bu zorunluluk Türkiye’de yaşayan Sünni inancın dışındaki tüm diğer inançlar ve inançsızlar açısından bir insan hakkı ihlali olarak yıllarca dile getirilmekte, muafiyet talepleri ulusal ve uluslararası mahkemelere taşınmakta, uluslararası ve ulusal mahkemelerin verdiği kararlar yerine getirilmediğinden bitmeyen bu tartışma hem ülke gündemini meşgul etmekte hem de bu sorunu yaşayan ailelerin mağduriyetinin sürmesine neden olmaktadır.

Aleviler tarafından zorunlu din derslerine karşı Türkiye’nin değişik yerlerinde her yıl okullar açılırken davalar açılmaktadır. Alevi örgütleri, anayasanın belirttiği eşitlikçi kavramları hatırlatarak bu sorunun çözüme kavuşturulması gerektiğini ifade etmektedirler. Bu kararlar, benzer olası davalar için emsal teşkil etmesi bakımından önem taşımaktadır.

Bu noktada, Türkiye’de zorunlu din kültürü ve ahlak bilgisi dersi uygulamasında, sorunun ortadan kaldırılmasının yegâne yolunun zorunlu din dersi uygulamasının kaldırılması ve bu dersin yerine tüm dinlere ve inanma biçimlerine eşit mesafeden bakabilecek seçimli bir “Din Kültürü” dersi uygulamasının getirilmesi öneriler arasında yer almaktadır.

Diğer taraftan, zorunlu din dersinin yanı sıra, okul idarecilerinin “dini içerikli” derslerin seçilmesi yönündeki müdahaleleri her yıl olduğu gibi bu yılda devam etmektedir. Belirlenen seçmeli derslerin öğrencilerin pedagojik, akademik gelişimlerine olanak sağlamaktan uzak olduğuna dikkat çeken eğitimciler, öğrencilerin kendi ihtiyaç ve istekleri doğrultusunda ders seçmelerinin önünün açılması gerektiğini ifade etmektedirler.

Yaşadığımız koşullarda siyasi iktidarın bütün okulları imam hatipleştirme gayretinde olduğu, normal ortaokul ve liselerde bu seçmeli dersler vasıtasıyla eğitimin dinselleşmesine yönelik politikaların sürdürüldüğü görülmektedir.

Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) ve il Milli Eğitim Müdürlükleri seçmeli dersleri eşit koşullarda tanıtması gerekirken, dini içerikli derslerin seçilmesi için çalışma yürüttüğü, velileri teşvik ettiği kamuoyuna yansıyan haberlerden de bilinmektedir.

Zorunlu din dersinin Alevi öğrencilere verilemeyeceği yönündeki yargı kararları uygulanmazken, tam aksine dini içerikli ders sayısının artırılması bilinçli bir politika yürütüldüğünün göstergesidir.

Laik, bilimsel, demokratik, kamusal, cinsiyet ayrımsız, eşit, ana dilinde eğitimden her geçen gün uzaklaşılmaktadır.

Bütün bunların dışında; çocuklarını okula kaydettiren velilerden bağış istenmesi ise hiper enflasyon ortamında kırtasiye malzemesi ve servis ücretleri ile birlikte aile bütçesini oldukça sarsmaktadır. Okullara yeterince ödenek verilememesi nedeniyle, bazı velilerin adrese dayalı kayıt yerine kendi seçtiği okula çocuğunu yazdırmak istemesi halinde 5 bin ile 100 bine yakın rakamlarla bağış istendiği bilinmektedir.

Tüm bunlarla beraber okullara imam atayan yönetenler, neden Atama bekleyen binlerce mağdur öğretmeni görmemezlikten geliyor? Eğitim sistemi gün geçtikçe kötüleşiyor. Devlet okulları işlevsizleştirilip, aslında bir sınıf sorununu açığa çıkartıyor. Egemenler kendilerine  yargılamayan işçiler yaratmak istiyor. Ancak sistem kötüleştikçe, on binlerce atanamayan öğretmen ya açıkta başka işler yapıyor ya da insanlık dışı şartlarda öğretmenlik yapıyor.

Tüm bunlar okullar açılırken bir nevi gündem olsun diye Milli Eğitim Bakanlığına cevaplanması üzere bir soru önergesi verdik. Türkiye’nin aydınlık yarınları için eğitim sistemi bir an evvel gözden geçirilmeli ve bilimsel, parasız, eşit, ana dilde eğitimin şartları tehsis edilmelidir.