29.06.2020, 14:47

İyi Günün Dostları

Başlığı görür görmez muhtemelen huzursuz edici anıları hatırladınız ancak ben size burada iyi gün dostlarını yerden yere vurmayacağım.Bu sefer iyi gün dostlarıyla mevzuumuz çok başka. Öveceğim onları bir miktar.

Kimlerdir iyi gün dostları? Genellikle, kötü günlerimizde ortadan kaybolup sadece iyi günlerimizde yanımızda olduğunu iddia ettiğimiz ve hayatımızdaki varlığını uzun süre koruyamayacağına inandığımız arkadaşlarımızdır.

Duymayan yoktur ki, "Dost kara günde belli olur." diye meşhur bir atasözümüz var. Hepimiz bu atasözünün verdiği yetkiye dayanarak nice dostlarımızı harcamışızdır zamanında. Kötü günümüzde yanımızda olmadığı için kızmışızdır onlara. Baktığınız zaman, böyle günlerde 'ayıp olmasın'cılar gelir hep başımıza. "Falancanın filancası ölmüş, gidelim bari ayıp olmasın." derler. Zaten toplum olarak acılara meylimiz vardır, işin bahanesi oluruz onlara. Oldum olası cenaze törenleri de yapay gelmiştir bana. Etrafınızda size acıyan gözler vardır, "vah, tüh" ler havada uçuşur. Dökülen gözyaşlarında bir zorunluluk varmış da, herkes koca bir oyun oynuyormuş gibi hissettirir. Üstelik bu oyun günümüzde daha ilginç hallere dönüşmeye başladı; eskiden cenazesi olan evlere yemek götürülürmüş, şimdi cenaze olan eve yemek yemeye gidiyor insanlar. Sonra da kötü gün dostu dedikleri bu sinsi postu giyerek aramızda varlıklarını sürdürmeye devam ediyorlar...

 Sizi bilmem ama, bana iyi gün dostu lazım. Kötü günde yanımızda kim olursa olsun, ne kadar çok kişi olursa olsun, gece başımızı yastığa koyduğumuz anda, sadece biz kalıyoruz ortada. Baş etmemiz gereken bütün sancılarımız, geceleri yalnızken hortluyor adeta. İnsan kendisiyle kaldığında çözebiliyor meselelerini ne kadar zorlansa da...

Kötü günler bir şekilde geçer, marifet kötü gün dostu olmakta değildir. İnsana iyi gün dostu lazım çünkü,iyi günde belli olur asıl dostluk. Senin iyi gününde, senin mutluluğunda, seninle birlikte aynı duyguları mı yaşıyor; yoksa içten içe mutluluğundan rahatsız mı oluyor, buna gölge düşürecek davranışlarda mı bulunuyor? Bu sorunun cevabı çok önemli. Çünkü insanikinci seçenek tiplerle karşılaşmaya başlayınca anlıyor ‘kötü gün dostu’ denen şeyin gerçek olmadığını.

Tüm sevdiklerimizin şahit olmasınıistediğimiz iyi günlerimizde, o tatlı heyecanı birlikte yaşamayı tercih ettiğimiz en güzel günlerimizde yalnız kaldığınızı düşünebiliyor musunuz?Dağlara denizlere haykırmak istediğiniz sevincisırf büyüsü bozulmasın diyeiçinize atmanın çaresizliğini gözünüzdecanlandırabiliyormusunuz?Böylesine mutlu anlarını paylaşacağı kişiler yoksa insanın etrafında, o zaman yaşadığı mutluluğun da bir anlamı yoktur. İşte o zaman tüm insanlar; gereksiz kalabalıklar ve rahatsız edici unsurlar haline dönüşür o gün. Kişinin yalnız olup olmadığı asıl o gün kanıtlanır. Varsın kötü günümüzde gelmesinler yanımıza. Ne yaparlarsa yapsınlar gözümüze batacak, acımızı hafifletemeyecekler nasıl olsa. İyi günümüzde gelsinler, heyecanımıza heyecan katsın, başarımızla gurur duysunlar. Sevinç çığlıklarımıza bir ses, bir nefes olsunlar..

Mutluluğumuzla mutlu olmayan dost, zehirlidir. İnsan kötü günde tek başına kaldığını elbet bir gün unutur ama mutlu gününde zehirlendiğini unutamaz asla...

Başlığı görür görmez muhtemelen huzursuz edici anıları hatırladınız ancak ben size burada iyi gün bahigo giriş dostlarını yerden yere vurmayacağım.Bu sefer iyi gün dostlarıyla mevzuumuz çok başka. Öveceğim onları bir miktar.

Kimlerdir iyi gün dostları? Genellikle, kötü günlerimizde ortadan kaybolup sadece iyi günlerimizde yanımızda olduğunu iddia ettiğimiz ve hayatımızdaki varlığını uzun süre koruyamayacağına inandığımız arkadaşlarımızdır.

Duymayan yoktur ki, "Dost kara günde belli olur." diye meşhur bir atasözümüz var. Hepimiz bu atasözünün verdiği yetkiye dayanarak nice dostlarımızı harcamışızdır zamanında. Kötü günümüzde yanımızda olmadığı için kızmışızdır onlara. Baktığınız zaman, böyle günlerde 'ayıp olmasın'cılar gelir hep başımıza. "Falancanın filancası ölmüş, gidelim bari ayıp olmasın." derler. Zaten toplum olarak acılara meylimiz vardır, işin bahanesi oluruz onlara. Oldum olası cenaze törenleri de yapay gelmiştir bana. Etrafınızda size acıyan gözler vardır, "vah, tüh" ler havada uçuşur. Dökülen gözyaşlarında bir zorunluluk varmış da, herkes koca bir oyun oynuyormuş gibi hissettirir. Üstelik bu oyun günümüzde daha ilginç hallere dönüşmeye başladı; eskiden cenazesi olan evlere yemek götürülürmüş, şimdi cenaze olan eve yemek yemeye gidiyor insanlar. Sonra da kötü gün dostu dedikleri bu sinsi postu giyerek aramızda varlıklarını sürdürmeye devam ediyorlar...

 Sizi bilmem ama, bana iyi gün dostu lazım. Kötü günde yanımızda kim olursa olsun, ne kadar çok kişi olursa olsun, gece başımızı yastığa koyduğumuz anda, sadece biz kalıyoruz ortada. Baş etmemiz gereken bütün sancılarımız, geceleri yalnızken hortluyor adeta. İnsan kendisiyle kaldığında çözebiliyor meselelerini ne kadar zorlansa da...

Kötü günler bir şekilde geçer, marifet kötü gün dostu olmakta değildir. İnsana iyi gün dostu lazım çünkü,iyi günde belli olur asıl dostluk. Senin iyi gününde, senin mutluluğunda, seninle birlikte aynı duyguları mı yaşıyor; yoksa içten içe mutluluğundan rahatsız mı oluyor, buna gölge düşürecek davranışlarda mı bulunuyor? Bu sorunun cevabı çok önemli. Çünkü insanikinci seçenek tiplerle karşılaşmaya başlayınca anlıyor ‘kötü gün dostu’ denen şeyin gerçek olmadığını.

Tüm sevdiklerimizin şahit olmasınıistediğimiz iyi günlerimizde, o tatlı heyecanı birlikte yaşamayı tercih ettiğimiz en güzel günlerimizde yalnız kaldığınızı düşünebiliyor musunuz?Dağlara denizlere haykırmak istediğiniz sevincisırf büyüsü bozulmasın diyeiçinize atmanın çaresizliğini gözünüzdecanlandırabiliyormusunuz?Böylesine mutlu anlarını paylaşacağı kişiler yoksa insanın etrafında, o zaman yaşadığı mutluluğun da bir anlamı yoktur. İşte o zaman tüm insanlar; gereksiz kalabalıklar ve rahatsız edici unsurlar haline dönüşür o gün. Kişinin yalnız olup olmadığı asıl o gün kanıtlanır. Varsın kötü günümüzde gelmesinler yanımıza. Ne yaparlarsa yapsınlar gözümüze batacak, acımızı hafifletemeyecekler nasıl olsa. İyi günümüzde gelsinler, heyecanımıza heyecan katsın, başarımızla gurur duysunlar. Sevinç çığlıklarımıza bir ses, bir nefes olsunlar..

Mutluluğumuzla mutlu olmayan dost, zehirlidir. İnsan kötü günde tek başına kaldığını elbet bir gün unutur ama mutlu gününde zehirlendiğini unutamaz asla...

Yorumlar (0)