1 Mayıs işçi dayanışmasının görkemli bir sembolü olarak her yıl kutlanırken, dünyanın pek çok köşesinde adalet ve eşitlik kavramları hiçe sayılıyor, ağırlaşan sömürünün yarattığı olumsuz koşullar emekçileri derinden etkiliyor. Ülkemizde de özellikle son yıllarda, 4,5 milyon yurttaşımızın iş bulamadığı, çalışma haklarının kısıtlandığı, ücret dağılımındaki adaletsizliğin gün geçtikçe arttığı bir dönemden geçiyoruz. Ne yazık ki yaşanan maden cinayetleri ve çalışma koşullarının kötülüğüne bağlı iş kazaları ile yüzlerce işçimiz hayatını kaybediyor ya da sakat kalıyor. Bununla birlikte emekçilerimizin 1 Mayıs’ı İstanbul Taksim Meydanı’nda kutlanması yasaklanabiliyor.
“Ne ezen, ne ezilen insanca hakça bir düzen” kurana kadar emekçilerimiz ile omuz omuza haksızlıklara, adaletsizliklere karşı mücadelemizi sürdüreceğiz. Tüm dünya emekçilerinin, 1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü’nü yürekten kutluyor, emeğin karşılığının alındığı, çocuk işçiliğinin son bulduğu, adil ve yasaksız bir dünya dileğiyle, 1977 yılında Taksim'e çıkan emek ve özgürlük mücadelesinin öncülerini şükranla anıyorum.